Tohle leporelo je vizuálně pastvou – ilustrace Elišky Podzimkové jsou nápadité, hravé a pohyblivé nejen technikou, ale i duší. Bohužel právě duše se ztrácí v překladu Richarda Podaného, který zůstává někde na půli cesty a nedosahuje jemnosti, hloubky ani elegance původních překladů Zdeňky Stavinohové, ale například ani verze Jiřího Pelána. A tak zatímco oči cestují po stránkách s radostí, uši a mysl klopýtají. Tři hvězdy – hlavně za vzpomínky na Island a za to, co by tahle kniha mohla být, kdyby slova držela krok s obrazem.

Viac o knihe
El clásico de la literatura infantil de Antoine de Saint-Exupéry vuelve a deleitar a los niños de todo el mundo en esta reedición de El prinicpito. El principito habita un pequenisimo asteroide, que comparte con una flor caprichosa y tres volcanes. Pero tiene ''problemas'' con la flor y empieza a experimentar las soledad. Hasta que decide abandonar el planeta en busca de un amigo. Buscando esa amistad recorre varios planetas, habitados sucesivamente por un rey, un vanidoso, un borracho, un hombre de negocios, un farolero, un geografo ... El concepto de ''seriedad'' que tienen estas ''personas mayores'' le deja perplejo y confuso. Prosiguiendo su busqueda llega al planeta Tierra, pero, en su enorme extension y vaciedad, siente mas que nunca la soledad. Una serpiente le da su version pesimista sobre los hombres y lo poco que se puede esperar de ellos. Tampoco el zorro contribuye a mejorar su opinion, pero en cambio le ensena el modo de hacerse amigos: hay que crear lazos, hay que dejarse ''domesticar.'' Y al final le regala su secreto: ''Solo se ve bien con el corazon. Lo esencial es invisible a los ojos.'' De pronto el principito se da cuenta de que su flor le ha ''domesticado'' y decide regresar a su planeta valiendose de los medios expeditivos que le ofrece la serpiente. Y es entonces cuando entra en contacto con el aviador, tambien el hombre habra encontrado un amigo...
Doručenie
Platobné metódy
Četla jsem ji několikrát, pokaždé mi dala něco nového. Pro děti je to spíš pohádka (BAJKA!), pro dospělé jsou v příběhu schované silné podněty k zamyšlení. Má moc spojovat generace.
Malý princ mi sice v 12ti letech nic neříkal, ale často o něm přemýšlím.
typická povinná četba, na kterou podle mě v 18 letech nemá nikdo pořádně zralou kebuli.. to docenění přišlo o dost později a o to silněji